Judges 6

CHAPTER 6

Midian and Amalek Ascend against Israel

1και εποίησαν οι υιοί Ισραήλ το πονηρόν έναντι κυρίου και παρέδωκεν αυτούς κύριος εν χειρί Μαδιάμ επτά έτη 2και κατίσχυσε χειρ Μαδιάμ επί Ισραήλ από προσώπου Μαδιάμ εποίησαν εαυτοίς οι υιοί Ισραήλ τας μάνδρας εν τοις όρεσι και τοις σπηλαίοις και τοις οχυρώμασι 3και εγένετο ότε έσπειρεν ανήρ Ισραήλ και ανέβαινε Μαδιάμ και Αμαλήκ και οι υιοί ανατολών ανέβαινον αυτοίς 4και παρενέβαλον επ΄ αυτούς και διέφθειραν τα εκφορια της γης έως του ελθείν εις Γάζαν και ουχ υπελείποντο υπόστασιν ζωής εν Ισραήλ και ποίμνιον και μόσχον και όνον 5ότι αυτοί και τα κτήνη αυτών ανέβαινον και τας σκηνάς αυτών παρέφερον και παρεγένοντο ως ακρίδες εις πλήθος και αυτοίς και ταις καμήλοις αυτών ουκ ην αριθμός και παρεγίνοντο εν τη γη Ισραήλ του διαφθείραι αυτήν 6και επτώχευσεν Ισραήλ σφόδρα από προσώπου Μαδιάμ 7και εκέκραξαν οι υιοί Ισραήλ προς κύριον και εγένετο επεί εκέκραξαν οι υιοί Ισραήλ προς κύριον διά Μαδιάμ 8εξαπέστειλε κύριος άνδρα προφήτην προς τους υιούς Ισραήλ και είπεν αυτοίς τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ εγώ ειμι ο αναβιβάσας υμάς εξ Αιγύπτου και εξήγαγον υμάς εξ οίκου δουλείας 9και εξειλάμην υμάς εκ χειρός Αιγύπτου και εκ χειρός πάντων των θλιβόντων υμάς και εξέβαλον αυτούς εκ προσώπου υμών και έδωκα υμίν την γην αυτών 10και είπα υμίν εγώ ειμι κύριος ο θεός υμών ου φοβηθήσεσθε τους θεούς του Αμορραίου εν οις υμείς κατοικείτε εν τη γη αυτών και ουκ εισηκούσατε της φωνής μου

The Angel Appears unto Gideon

11και ήλθεν άγγελος κυρίου και εκάθισεν υπό την δρυν την ούσαν εν Εφρά την του Ιωάς πατρός του Εζρί και Γεδεών ο υιός αυτού εράβδιζε πυρούς εν ληνώ του εκφυγείν εκ προσώπου Μαδιάμ 12και ώφθη αυτώ ο άγγελος κυρίου και είπε προς αυτόν κύριος μετά σου δυνατός τη ισχύϊ 13και είπε προς αυτόν Γεδεών εν εμοί κύριέ μου και ει έστι κύριος μεθ΄ ημών και ινατί εύρεν ημάς πάντα τα κακά ταύτα και που εστί πάντα τα θαυμάσια αυτού όσα διηγήσαντο ημίν οι πατέρες ημών λέγοντες ουχί εξ Αιγύπτου ανήγαγεν ημάς κύριος και νυν απώσατο ημάς και παρέδωκεν ημάς εν χειρί Μαδιάμ 14και επέβλεψε προς αυτόν ο άγγελος κυρίου και είπεν αυτώ πορεύου εν τη ισχύϊ σου ταύτη και σώσεις τον Ισραήλ ιδού εξαπέστειλά σε 15και είπε προς αυτόν Γεδεών εν εμοί κύριέ μου εν τίνι σώσω τον Ισραήλ ιδού η χιλιάς μου ταπεινότερα εν Μανασσή και εγώ ειμι μικρότερος εν οίκω του πατρός μου 16και είπε προς αυτόν κύριος ότι έσομαι μετά σου και πατάξεις την Μαδιάμ ωσεί άνδρα ένα 17και είπε προς αυτόν Γεδεών και ει εύρον χάριν εν οφθαλμοίς σου και ποιήσεις μοι σημείον ότι συ λαλείς μετ΄ εμού 18μη δη χωρισθής εντεύθεν έως του ελθείν με προς σε και οίσω την θυσίαν μου και θύσω ενώπιόν σου και είπεν εγώ ειμι καθήσομαι έως του επιστρέψαι σε 19και Γεδεων εισήλθε και εποίησεν έριφον αιγών και οίφι αλεύρου άζυμα και τα κρέα έθηκεν επί το κανούν και τον ζωμόν ενέχεεν εις χύτραν και εξήνεγκεν προς αυτόν υπό την δρυν και προσεκύνησε 20και είπε προς αυτόν ο άγγελος κυρίου λάβε τα κρέα και τους αζύμους και θες προς την πέτραν εκείνην και τον ζωμόν έκχεον και εποίησεν ούτως 21και εξέτεινεν ο άγγελος κυρίου το άκρον της ράβδου της εν τη χειρί αυτού και ήψατο των κρεών και των αζύμων και ανήφθη πυρ εκ της πέτρας και κατέφαγε τα κρέα και τους αζύμους και ο άγγελος κυρίου απήλθεν απ΄ οφθαλμών αυτού 22και είδε Γεδεών ότι άγγελος κυρίου εστί και είπε Γεδεών οίμοι κύριέ μου κύριε ότι είδον τον άγγελον κυρίου πρόσωπον προς πρόσωπον 23και είπεν αυτώ κύριος ειρήνη σοι μη φοβού ου μη αποθάνης 24και ωκοδόμησεν εκεί Γεδεών θυσιαστήριον τω κυρίω και εκάλεσεν αυτό κυρίου ειρήνη έως της ημέρας ταύτης έτι αυτού όντος εν Εφραθά πατρός του Εζρί

Gideon Demolishes the Altar of Baal

25και εγενήθη εν τη νυκτί εκείνη και είπεν αυτώ κύριος λάβε τον μόσχον τον σιτευτόν του πατρός σου και τον μόσχον δεύτερον επταετή και καθελείς το θυσιαστήριον του Βαάλ ο εστι του πατρός σου και το άλσος το επ΄ αυτό εκκόψεις 26και οικοδομήσεις θυσιαστήριον τω κυρίω τω θεώ σου τω οφθέντι σοι επί της κορυφής του όρους Μαώζ τούτου εν τη παρατάξει και λήψη συν τω μόσχω τω δευτέρω και ανοίσεις ολοκαυτώματα εν τοις ξύλοις του άλσους ου εκκόψεις 27και έλαβε Γεδεών δέκα άνδρας από των δούλων αυτού και εποίησεν καθά ελάλησε προς αυτόν κύριος και εγένετο ως εφοβήθη τον οίκον του πατρός αυτού και τους άνδρας της πόλεως του μη ποιήσαι ημέρας και εποίησε νυκτός 28και ώρθρισαν οι άνδρες της πόλεως τοπρωϊ και ιδού κατεσκαμμένον το θυσιαστήριον του Βαάλ και το άλσος το επ΄ αυτώ εκκεκομμένον και ο μόσχος ο σιτευτός ανηνεγμένος εις ολοκαύτωμα επί το θυσιαστήριον το ωκοδομημένον 29και είπεν ανήρ προς τον πλησίον αυτού τις εποίησε το πράγμα τούτο και ανήταζον και εξεζήτουν και είπαν Γεδεών υιός Ιωάς εποίησε το πράγμα τούτο 30και είπαν οι άνδρες της πόλεως προς Ιωάς εξάγαγε τον υιόν σου και αποθανέτω ότι κατέσκαψε το θυσιαστήριον του Βαάλ και ότι εξέκοψε το άλσος το επ΄ αυτώ 31και είπεν Ιωάς προς τους άνδρας τους επανισταμένους επ΄ αυτόν μη υμείς νυν δικάζεσθε περί του Βαάλ η υμείς σώσετε αυτόν ος αν αντεδίκησεν αυτώ αποθανέτω έως πρωϊ ει θεός αυτός εστι εκδικήσει εαυτόν ότι κατέσκαψε το θυσιαστήριον αυτού 32και εκάλεσεν αυτόν εν τη ημέρα εκεινη Ιεροβάαλ λέγων δικαστήριον του Βαάλ ότι κατέσκαψε το θυσιαστήριον αυτού 33και πάσα Μαδιάμ και Αμαλήκ και οι υιοί ανατολών συνήχθησαν επί το αυτό και διέβησαν και παρενέβαλον εν τη κοιλάδι Ιεζραέλ 34και πνεύμα θεού ενεδυνάμωσε τον Γεδεών και εσάλπισεν εν κερατίνη και εβόησεν Αβιέζερ οπίσω αυτού 35και αγγέλους εξαπέστειλεν εν παντί Μανασσή και εβόησε και αυτός οπίσω αυτού και αγγέλους εξαπέστειλεν εν Ασήρ και εν Ζαβουλών και εν Νεφθαλί και ανέβησαν εις απάντησιν αυτόυ

Gideon's Fleece

36και είπε Γεδεών προς τον θεόν ει σώζεις εν χειρί μου τον Ισραήλ καθώς ελάλησας 37ιδού εγώ απερείδομαι τον πόκον των ερίων εν τω άλωνι και εάν δρόσος γένηται επί τον πόκον μόνον και επί πάσαν την γην ξηρασία και γνώσομαι ότι σώσεις εν χειρί μου τον Ισραήλ ον τρόπον ελάλησας 38και εγένετο ούτως και ώρθρισε Γεδεών τη επαύριον και απεπίασεν τον πόκον και έσταξε δρόσος εκ του πόκου πλήρης λεκάνη ύδατος 39και είπε Γεδεών προς τον θεόν μη οργισθήτω ο θυμός σου εν εμοί και λαλήσω έτι άπαξ και πειράσω έτι άπαξ εν τω πόκω και γενηθήτω έτι ξηρασία επί τον πόκον μόνον επί δε πάσαν την γην γενηθήτω δρόσος 40και εποίησεν ο θεός ούτως εν τη νυκτί εκείνη και εγένετο ξηρασία επί τον πόκον μόνον επί δε πάσαν την γην εγένετο δρόσος